ارزیابی فاکتورهای مالون دی آلدهید، ۸ ایزو پروستاگلاندین f۲α ، ۸ هیدروکسی داکسی گوانوزین و گروههای پروتئین کربونیل به عنوان شاخصهای استرس اکسیداتیو در افراد روزه دار در شهر تهران

سابقه و اهداف: استرس اکسیداتیو یک عدم تعادل بین تولید ros و توانایی سیستم­ های بیولوژیکی برای سم­ زدایی سریع با واکنش­ های واسطه یا تعمیر آسیب­ های وارد شده است. روزه­ داری حدس زده می­ شود که اثرهای مفیدی روی کاهش استرس اکسیداتیو داشته باشد. مواد و روش­ ها: از 60 نفر (هفت مرد (11%) و 53 زن (89%)؛ میانگین سن10±37) سالم، سه بار نمونه­ ی خون و ادرار گرفته شد .نوبت اول چهار روز قبل از روزه­ داری برای کنترل؛ نوبت دوم (روز چهاردهم ماه روزه­ داری) و نوبت سوم (روز بیست و نهم ماه روزه­ داری) در ماه روزه­ داری نمونه گرفته شد. این مطالعه تغییرهای سطح پلاسمایی مالون­ دی­ آلدئید با تکنیک hplc و سطح پلاسمایی گروه­ های پروتئین کربونیل، سطح ادراری 8-ایزو پروستاگلاندین f2α و 8- هیدروکسی داکسی گوانوزین را با تکنیک الایزا مورد بررسی قرار داد. نتایج حاصل از سنجش این متغیرها با استفاده از نرم افزارspss t test  paired samples و independent t test مورد آنالیز آماری قرار گرفت. یافته­ ها: مطابق این پژوهش، غلظت مالون­ دی­ آلدئید پلاسما و 8- ایزو پروستاگلاندین f2α ادرار در طول روزه­ داری در ماه رمضان در کل افراد مورد آزمایش نسبت به کنترل و همچنین میزان این پارامترها در نوبت سوم نسبت به دوم کاهش معناداری نشان (pv<0.01) دادند. نتیجه­ گیری: با توجه به کاهش قابل ملاحظه­ ی غلظت مالون­ دی­ آلدئید پلاسما و 8- ایزو پروستاگلاندین f2α ادرار در طول روزه­ داری در ماه رمضان می­ توان عنوان کرد که روزه داری یک ماه استرس اکسیداتیو را کاهش می­ دهد. می­ توان با تکیه بر مطالعات بیشتر، از روزه­ داری برای جلوگیری از بروز و پیشرفت بیماری­هایی که استرس اکسیداتیو در آن­ ها دخیل است، بهره گرفت.